Byron Bay tot Bright

7 januari 2011, Bright

Een goeie 1500 km hebben we afgelegd sinds kerstmis. Kerstavond en de dagen erna waren nat, erg nat. Het regende voortdurend. Van Byron Bay reden we naar Minnie Water in Yuraygir National Park, waar we onder ons zeil Rummikub speelden en lazen, hopend op een droog moment om naar het 10 meter verder liggende, ongerepte strand te kunnen.

De regen konden we gelukkig ontsnappen in Pacific Palms. We moesten lang zoeken om een vrije kampeerplek te vinden. Het is hoogseizoen, en alle Ozzy's lijken nu te gaan kamperen. De camping waar we terecht konden lag op een mooie locatie. Aan de ene kant was er het lange, ongerepte strand van Booti booti National Park, aan de andere kant van de camping was er een gigantisch groot meer waarin pelikanen pootje baadden. De camping zelf was omgeven door hoge tropische bomen. Een mooi plekje. Maar ook wel een beetje raar...

Tussen die hoge tropische bomen was er 'the Green Cathedral', een 'kerk' met bankjes tussen de bomen, uitkijkend op het grote meer. De meest bijzondere kerk die we ooit zagen. 's Avonds zagen we heel veel mensen, jong en oud, richting die Green Cathedral stappen. Het bestond blijkbaar die dag 70 jaar en er was een grote viering gepland. Nieuwsgierig ging ik een kijkje nemen. Ze begonnen hun viering met een Aboriginal rookritueel, waarbij iedereen door een rookpluim moest stappen. Toen iemand naar me toe kwam, een hand op mijn schouder legde en me met een ernstig gezicht vroeg: “Are you a lonely soul?”, kreeg ik de kriebels van het hele gebeuren en wandelde ik terug. We hoorden van ver de gezangen van de viering. Toch een beetje raar. Het valt ons hier enorm op dat Australiërs erg gelovig zijn. Je komt geen dorp voorbij zonder verschillende wegwijzers tegen te komen naar allerlei soorten kerken: Angelican, Lutherian, Catholic, ...maar ook varianten waar we nog nooit van hoorden: The Uniting Church, Presbyterian Church...

We dachten altijd dat we in België ongeveer dezelfde cultuur zouden hebben als in Australië, je weet wel, de 'westerse'. Maar we merken toch wel veel verschillen op... Ik vertel hier graag wat verschillen met België, al moet ik er natuurlijk bij zeggen dat ik deze baseer op de verhalen die we hoorden, de dingen die we totnogtoe zagen en de mensen die we ontmoetten... kortom onze persoonlijke ervaringen hier. Op sociaal vlak zijn er zeker cultuurverschillen maar het lijkt me moeilijk en riskant ze te beschrijven. Veralgemenen wil ik niet.

Australië is een erg onafhankelijk land en streeft ernaar om zo weinig mogelijk vanuit het buitenland te importeren. Ozzy's zijn trots op hun 'local produce' en hebben hun eigen energiebronnen, wat het land erg sterk maakt. De Australische dollar staat ongelooflijk sterk. Dat ze zo onafhankelijk mogelijk willen zijn, is logisch hier, maar we verwonderen ons over het feit dat Australiërs ook vaak weinig op de hoogte lijken te zijn van de rest van de wereld. We zagen al verschillende nieuwsprogramma's op verschillende Australische zenders en geen enkel journaal besteedde veel tijd aan buitenlands nieuws, tenzij er weer nieuwe gossip uit Hollywood is...

Weinig Australische jongeren lijken verder te studeren, vaak omdat de universiteiten voornamelijk in de grote steden te vinden zijn, soms ver van huis vandaan. Kinderen mogen hier betaald werk leveren, zolang de ouders een document ondertekenen dat ze niet meer dan een bepaald aantal uren per week zullen werken. Jongeren hebben hier vaak sneller een volwassen leven: werken, een gezin. We horen heel vaak verhalen over tienerzwangerschappen, die bevestigd worden in wat we zien op straat.

Voeding is hier ook behoorlijk anders. Obesitas is een zeer vaak voorkomend probleem, ondanks de vele gezondheidsmaatregelen die de regering hier maakt. De fastfoodketens worden druk bezocht. Soms zien we zelfs kindjes die pas kunnen stappen een menu 'hamburger met friet' eten... Maar we merken ook in de supermarkt dat de voeding hier veel meer bewaarmiddelen en suikers bevat dan we gewoon zijn. Veel gewone voedingsmiddelen smaken zoeter. Alcoholische dranken als wijn, porto en sherry, bevatten bewaarmiddelen op basis van melk, ei en vis. Op de flessen staat dan ook altijd de melding “Made with the aid of fish, milk and egg-products. Traces may remain.” Toen we dit voor het eerst op het etiket lazen, leek ons glas wijn plots minder goed te smaken... Wijn gemaakt zonder vis, melk en ei, kan je hier ook wel kopen, maar dan is je geld snel op. Alcoholische dranken zijn hier sowieso erg duur. De tax op drank is hoog, blijkbaar omdat alcoholisme hier een heel groot probleem is. Alcoholische dranken kan je in Queensland en NSW niet gewoon in de supermarkt kopen, maar vind je in aparte winkels: 'liquor stores'. Seppe mist zijn Belgische biertjes wel.

Ook tabak is hier heel erg duur, voor een pakje betaal je hier 7 keer zoveel als in België. Oké, veel roken doen de Ozzy's dus niet! En de lucht is hier heerlijk gezond om in te ademen.

De meeste Australiërs zijn erg vriendelijk, spreken je aan met 'How are you?' al is het ons niet echt duidelijk of ze echt een antwoord op deze vraag verwachten. Er wordt buiten geleefd en bijna elke ozzy heeft een kano, kayak, surfboard of bootje bovenop zijn auto liggen. En kamperen kan men hier natuurlijk als de beste. Dáár genieten we van!

Maar goed, vanuit Pacific Palms reden we verder naar het Zuiden en heel impulsief beslisten we om in een sneltempo richting Melbourne te rijden. Sydney lieten we links liggen, want oudejaar kwam eraan en we hoorden dat miljoenen mensen nu in Sydney aanschoven om er een plekje te vinden om oudejaar te vieren. We wilden de drukte van Sydney vermijden en besloten naar de hoofdstad van Australië te rijden: Canberra.

Ik heb mijn totnogtoe favoriete stad van Australië gevonden! Canberra was heerlijk rustig nu de meeste mensen verlof hadden en het was zalig zomerweer. We bezochten het National Museum of Australia, in een indrukwekkend, modern gebouw met een wel heel complexe constructie. Het museum zelf was erg interessant.

Oudejaarsavond was een zwoele zomeravond. We deden enkele terrasjes, er waren optredentjes in de stad en er was vuurwerk. We voelden ons echter meer op de 'Gentse Feesten van Canberra' dan op oudejaar. We telden 10uur vroeger af dan in België...

Op nieuwjaarsdag bezochten we het Deep Space Communication Centrum net buiten Canberra, waar de NASA zijn ruimtevaartprojecten opvolgt. Ook daar was de tentoonstelling heel interessant. Het viel ons op dat het Amerikaanse NASA nog duidelijk in grote concurrentiestrijd is met de Russisch ruimtevaart.

We trokken verder naar het zuiden, naar de staat Victoria. Ik was blij dat de kerst – en nieuwjaarsdrukte nu voorbij was. Ozzy's lijken gek te zijn op kerst, versieren niet enkel hun huizen, sommigen geven ook hun auto een rendiergewei en -neus, en dragen zelfs kerstkledij! Misschien al die extra moeite omdat kerst in de zomer toch een beetje bizar is?

Via Orbost en Paradise Beach in het Ninety Mile Beach NP - Ninety miles ongerept en prachtig strand - reden we naar de Australische Alpen. De prachtige kampeerplaatsen in het Alpine National Park waren gratis en de mooiste die we totnogtoe zagen. We kampeerden er twee nachten; kookten op het kampvuur en wasten ons in de rivier. We zijn er ons van bewust dat we met alle kilometers die we hier afleggen best wel een behoorlijk grote ecologische voetafdruk hebben. We proberen dan ook in kleine dingen als ecologisch afbreekbaar afwasmiddel en shampoo onze voetafdruk te verkleinen, zeker als we in de fantastische natuur van nationale parken kamperen. We worden vaak stil van wat de natuur hier biedt... Op weg door het Alpine National Park zagen we plots op de baan een zwart, wollig ding waggelen. Toen we dichterbij kwamen bleek het een wombat te zijn, precies een kleine, dikke, zwarte teddybeer. Ronduit vertederend. Ja, het Australische Wildlife kan je hier niet missen...

Nu zijn we dus in Bright aanbeland en als het weer mee zit, blijven we hier zeker 10 dagen. Want hier zullen we ons aan een nieuw, groot avontuur wagen... Wat we zullen doen, verklap ik nog niet. In elk geval zullen we dit stukje Australië vanuit een ander perspectief leren zien...

PS. Bij deze wensen we jullie allemaal een bijzonder mooi 2011, vol kleine en grote avonturen, waarin jullie elke dag opnieuw kunnen genieten van kleine en grote dingen... Net zoals wij. Gelukkig nieuwjaar!