Darwin, de eindbestemming van onze roadtrip!

We zaten enkele dagen met de handen in het haar en vreesden voor een serieus pechscenario: ons hebben en houden in Kununurra achterlaten en onze vluchten huiswaarts verzetten naar de dichtst mogelijke datum. Niet dat we nog niet naar huis willen... We hebben het hier eerlijk gezegd wel een beetje gehad en kijken uit naar ons vertrouwde Belgenlandje, maar de reis eindigen zoals gepland - de van verkopen in Darwin en enkele dagjes Sydney en Hongkong - zou ons toch met een opgeluchter hart naar huis doen vertrekken. We besloten een deel van onze spullen alvast te verkopen. Een goeie zet, want dat bracht Ozzy Matt naar onze van. Hij kocht mijn gitaar en kreeg die aan een spotprijsje, want dankzij hem ontdekten we wat ons motorprobleem nu preciés was: niet de gevreesde gebroken koppakking maar wel een weggebrand distributiepunt. Iets simpels, zo bleek, want twee dagen later, toen enkele bestelde onderdeeltjes per vliegtuig in Kununurra geleverd werden, kon Seppe zélf en voor amper 63 dollar onze auto herstellen. Een magisch moment was het, toen we de motor met het grootste gemak konden starten!

We konden dus, tot onze grote vreugde, opnieuw gaan rijden, en besloten een klein stukje terug te rijden richting de Gibb River Road, een 4x4-baan die Broome en Wyndham verbindt. Onze bestemming was de Zebedee Springs; natuurlijke warmwaterbronnen waar je heerlijk kunt gaan baden! De Hot Springs waren nog net te bereiken zonder 4x4, maar enkele kilometers voor de bronnen, reden we plots niet meer zo vlot: platte band!

We konden er om lachen, want na de voorbije motorellende, was het vervangen van de band maar een klein manoeuvre! Het moest er toch eens van komen na al die duizenden kilometers on the road! Hop, de band dus vervangen en toen een nieuw probleem ontdekt: onze reserveband... bleek ook plat! Gelukkig zijn de ozzy's soms heel voorzienig en kon de eerst voorbijrijdende chauffeur ons al verblijden met zijn compressor!

Eventjes voor 12u 's middag sprongen we met veel plezier in het lekker warme water onder de palmbomen... En heel eventjes na 12u werden we door een ranger gevraagd de bronnen te verlaten en plaats te maken voor de touroperator - groepen. Wat een zonde! Weer een mooi stukje natuur gecommercialiseerd...

Gelukkig maakte de stevige wandeling op de terugweg door de mooie Mamalia gorge de dag goed!

Via Katherine, waar we ons opnieuw aan Hot Springs waagden, bereikten we Kakadu National Park. Hier wilden we krokodillen zien! We boekten ons een 'rivercruise', een korte, anderhalf uur durende tocht op South Alligator River en Yellow River om te genieten van de prachtige 'wetlands' vol krokodillen, veel verschillende vogelsoorten en prachtige waterlelies. Een heel mooi landschap dat ons zó ontoegankelijk voor de mens lijkt: overal water en moeras, met 5 hongerige zoet – én zoutwaterkrokodillen per km²!

Ongelooflijk veel bewondering en respect hebben we voor de aboriginals die hier duizenden jaren lang in perfecte harmonie met dit ruwe landschap konden leven! En een ongelooflijke zonde vinden we het, dat er zoveel van die authentieke aboriginalcultuur verloren is gegaan... Dat de aboriginals nu twee extremen kennen: hun eigen, authentieke cultuur enerzijds en de grote marginaliteit anderzijds...

Gelukkig voor de aboriginals zijn er plaatsen waar wij als niet-aboriginal niét mogen komen, al is dat helaas maar een heel klein stapje dichter bij hun eerherstel...

De blanke ozzy's kunnen veel leren van de aboriginals en er wordt moeite gedaan om kennis en vaardigheden door te geven. Zo onderhouden de aboriginals al duizenden jaren lang de bossen in Kakadu NP door 'patchburning': het gecontroleerd afbranden van kleine stukjes bos... De oude grassen branden weg terwijl de bomen het overleven, de aarde wordt weer extra vruchtbaar wat nieuw dierenleven lokt, en nieuwe planten kunnen weer volop gaan groeien. Het afbranden start elk jaar opnieuw in het begin van 'the cold dry season', één van de 6 seizoenen die de aboriginals kennen. En dat koude ('s nachts 10°C, overdag 30°C) droge seizoen, was nu. Overal zagen we de rookpluimen uit de bossen opstijgen, en op vele plaatsen zagen we de grassen branden langs de weg...

In het Aboriginal Culture Center worden veel aspecten van de aboriginalcultuur in Kakadu uitgelegd, een schril contrast met het leven van de aboriginals in steden als Derby en Kununurra, waar bijna elke aboriginal dronken en doelloos over straat loopt. Daardoor is alcohol op vele plaatsen verboden, kan je in de bottleshops overdag enkel biertjes kopen met een heel laag alcoholpercentage en moet je wachten tot 17u indien je iets sterkers wilt. Bovendien is er een maximum aantal drank per aankoop (bv maximum 2 flessen wijn). Vervelend lijkt het ons als je een feestje geven wil! En vervelend is het als je dus na 17u naar de bottleshop gaat: de wachtrij aan de kassa is heel erg lang!

We hoopten een tweetal weken in Kakadu te kamperen maar hielden het er na een paar dagen al voor bekeken... Met onze gewone van konden we de mooiste plekjes niet bereiken (oh die 4x4's!), en de te bereiken wandelpaden waren gemiddeld amper één kilometer lang – bijna dus de moeite niet...

Jeuk, dát was de grootste reden van onze 'vlucht' uit Kakadu! 24 uur per dag werden we aangevallen door een leger grote, hongerige muggen! En maar krabben!

En zo zijn we nu erg vroeg op de eindbestemming van onze roadtrip aangekomen: Darwin! Een verrassend grote stad, veel drukker dan we verwacht hadden... We hopen hier nog een job te vinden tot het tijd is om onze van te verkopen. Een beetje werken zou goed zijn: dollars om mee te nemen naar huis en dagen die snel voorbijgaan... Want.. we tellen af...